Συγκεκριμένα, το σύνολο των ειδησεογραφικών πρακτορείων μεταδίδει από την Αίγυπτο, ότι στις μεγάλες πόλεις της χώρας έχουν ξεσπάσει μαζικότατες διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης του Προέδρου Μουμπάρακ. Χωρίς η Αίγυπτος να έχει υπαχθεί επίσημα υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ, εφαρμόζει εδώ και πολλά χρόνια (1991) τις συνταγές του ΔΝΤ και του...
 ιερατείου του νέο-φιλελευθερισμού, στην δομή και λειτουργία της Οικονομίας. Εντυπωσιακά τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας στην δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Ήτοι, από τα μέχρι σήμερα επίσημα στοιχεία:
Με αύξηση του ΑΕΠ το 2009 με ρυθμό 4,7 %, το Δημόσιο Έλλειμμα το 2010 ανήρθε στο 7,97 % του ΑΕΠ, ενώ το Εσωτερικό Δημόσιο Χρέος (προς κατοίκους εσωτερικού) έφθασε το 2007 το 65,4 % του ΑΕΠ και το Εξωτερικό Δημόσιο Χρέος (προς κατοίκους εξωτερικού) για το 2007 ανήρθε στο 22,9 % του ΑΕΠ. Αυτά είναι όμως τα καλά στοιχεία, γιατί υπάρχουν και τα κακά που τροφοδοτούν και την παρούσα Λαϊκή εξέγερση.
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του 2009, στην Αίγυπτο ο πληθωρισμός κυμαίνεται τα επίπεδα του 13 % (Στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμα στα επίπεδα του 5 %), η επίσημη ανεργία κυμαίνεται 9,37 % του ενεργού εργατικού πληθυσμού (Στην Ελλάδα βρίσκεται πολύ πιο πάνω στα επίπεδα του 13,5 %) και ο πληθυσμός, που διαβιεί κάτω από τα όρια της φτώχειας, ανέρχεται στο 14 % (Στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει το 20 %).
Δεν θα τρελαθούμε τελείως. Το βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα είναι σαφώς καλύτερο από το αντίστοιχο της Αιγύπτου, παρ’ ότι τα επίσημα Αιγυπτιακά στοιχεία είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα Ελληνικά.
Όλοι καταλαβαίνουμε ότι μία δικτατορία, έστω και «σοσιαλιστική» (ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Μουμπάρακ είναι και αυτός μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην οποία προεδρεύει ο Γιώργος Παπανδρέου), μαγειρεύει όσα στοιχεία χρειάζεται για να κάνει την προπαγάνδα της πιο πειστική.
Όμως και στην περίπτωση της Αιγύπτου, το συμπέρασμα είναι ίδιο με αυτό της Τυνησίας. Ενώ καταγράφεται, σύμφωνα πάντα με τα κριτήρια του νεοφιλελευθερισμού, δημοσιονομική και οικονομική πρόοδος, η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση θεριεύουν.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Πάλι θα ανατρέξουμε στην έννοια Jobless Recovery (σε ελεύθερη μετάφραση Ανάπτυξη με Ανεργία), που την αναλύσαμε στο άρθρο μας της 18ης Ιανουαρίου με τίτλο «Ένα σουτιέν μία ημέρα δουλειά».
Βέβαια όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Θ. Πάγκαλο, Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Ο συγκεκριμένος πολιτικός, πιστός στις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες επιταγές, έσπευσε στην πόλη Σαντάνσκι της Βουλγαρίας για να εγκαινιάσει το νέο εργοστάσιο της Ελληνικής Εταιρείας «Καπνική Μιχαηλίδης», στο οποίο όπως είναι ευνόητο εργάζονται Βούλγαροι (που είναι ακόμα πιο φθηνοί) και όχι Έλληνες εργαζόμενοι. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Βόρεια Ελλάδα η ανεργία θεριεύει, αλλά τα κέρδη προηγούνται της μείωσης της ανεργίας, σύμφωνα με τα δόγματα του περιβόητου μνημονίου και του ΔΝΤ τα οποία προωθεί ανερυθρίαστα ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα.
Απόλυτα φυσιολογικά, λοιπόν, ο κ. Θ. Πάγκαλος νομιμοποίησε πολιτικά με την παρουσία του την επιχειρηματική λειτουργία Outsourcing, η οποία είναι το πρώτο στάδιο για την εμφάνιση του φαινομένου Jobless Recovery. Στο προαναφερόμενο άρθρο μας «Ένα σουτιέν μία ημέρα δουλειά», όπου εκτός από την έννοια Jobless Recovery, αναλύαμε και την έννοια Outsourcing, καταλήγαμε με το συμπέρασμα:
• «Σε λίγο καιρό, όταν θα έχουν φαλκιδευτεί πλήρως τα εργατικά και μισθολογικά δικαιώματα, η έννοια outsourcing στην επιχειρηματική δραστηριότητα θα ανθίσει. Τότε, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θα μας πει ότι με την ανάπτυξη του outsourcing θα τονωθεί η ανάπτυξη και θα μειωθεί και η ανεργία!»
Και ο κ. Θ. Πάγκαλος έσπευσε μετά από λίγες ημέρες να μας επιβεβαιώσει!
«Σύντροφοι», Εμπρός στον Δρόμο που χάραξε ο Μουμπάρακ!