Η Ελλάδα των μεγάλων θυσιών και τη μηδενικής ανταμοιβής «έπρεπε» να...

 αναπνέει αντικομουνιστικά. Θεωρητικά μετά την επιδίκασή της στη Δύση (Γιάλτα ’45) και πρακτικά (και απολύτως… πειστικά) μετά τον Εμφύλιο (‘46-49). Να ελέγχεται το φρόνημα των πολιτών της και στο βάθος… κομμουνιστικός κίνδυνος. Στήθηκαν, λοιπόν, μηχανισμοί και οργανώθηκε. Με τις υπηρεσίες, τους θεσμούς και τους ανθρώπους του. Με τους «συνοδοιπόρους» και τα «μιάσματα» (μεταγενέστεροι οι όροι) αποκλεισμένους δια βίου και με βάση το περιεχόμενο του φακέλου.
ΚΑΙ πώς εμπλουτίζεις τον φάκελο με στοιχεία και «στοιχεία»; Ποιοι φιλοτεχνούν το… πορτραίτο σου για να για να σε κάνουν «μουλαρά» στο στρατό, τα «δικά τους παιδιά» δόκιμους και την πατρίδα στα δυο; Υπηρεσίες στελεχωμένες με ό,τι καλύτερο από «εθνικοφροσύνη» διέθετε η Ελλάδα των τσαρουχάδων με τη φωτογραφία του βασιλιά στο εικονοστάσι.
ΚΙ άρχισε το φαγοπότι γερά και… μυστικά. Να καταβροχθίζονται τα μυστικά κονδύλια από αφανή τρωκτικά, στο όνομα της ασφάλειας της πατρίδας. Να σου πουλάνε μούρη απ’ τον «διοικητή» και τον ΚΥΠατζή, μέχρι το «καρφί» με την σηκωμένο γιακά επί το έργον και τον ελεεινό χαφιέ της γειτονιάς. Όλους τους υπολόγιζες όταν τους ήξερες και τους φοβόσουν, αν δε τους ήξερες.
ΜΕ τα χρόνια και τους αγώνες του λαού άλλαξαν τα πρόσωπα της εξουσίας («οι κυβερνήσεις πέφτουνε»), άλλαξε το κλίμα στην Ελλάδα της καταπίεσης, έγινε ΕΥΠ η ΚΥΠ, αλλά οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν. Ούτε με τον «Γέρο» στα πράγματα, ούτε με τον (μετριοπαθή) Ράλλη πρωθυπουργό. Κι όταν ο Χρυσοχοΐδης του ΠΑΣΟΚ έγινε υπουργός (Προστασίας του Πολίτη), «είδε», κατέγραψε πρακτικές και νοοτροπίες και το αποφάσισε. «Διαλύω την ΕΥΠ και την επανιδρύω. Αφού τα… ψάλλω στον αμερικανό πρέσβη για τα κατορθώματα τους στην Ελλάδα».
KAI βγήκε το… αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως «εργαλείο», για να τον «κάψει». Λες;